Την προηγούμενη εβδομάδα, κάναμε μία υπέροχη βόλτα με την Ειρήνη και το Θάνο στο Άλσος Συγγρού στο Μαρούσι. Αυτό το μικρό δασάκι στη μέση της πόλης είναι το στέκι μας. Όποια εποχή και να το επισκεφθούμε, είναι πανέμορφο. Εξάλλου η επαφή με τη φύση είναι πάντα μια μαγική εμπειρία που μας γεμίζει ανάσες. Μόλις μπήκαμε στο άλσος, ο Θάνος παρατήρησε στο έδαφος πολλά μικρά βελανίδια και ενθουσιάστηκε! Μαζέψαμε μερικά με την Ειρήνη και τα κρατήσαμε για παιχνίδι.
Τότε είναι που μου ήρθε η ιδέα! Κοιτώντας αυτά τα χαριτωμένα μικρά δημιουργήματα της φύσης που είναι σα να φοράνε καπέλο ή σα να έχουν κουρευτεί περίεργα, σκέφτηκα ότι θα γίνουν τέλεια ανθρωπάκια για να παίζει ο Θάνος! Τα πήρα σπίτι λοιπόν και τα έβαψα με οικολογικά χρώματα και το αποτέλεσμα έκανε κι εμένα αλλά και το Θάνο να ενθουσιαστεί!
Πώς θα βάψουμε τα βελανίδια που μαζέψαμε για να γίνουν μικρές φατσούλες;
Υλικά :
- Βελανίδια ή Πουρνάρια από το κοντινότερο πάρκο
- Υγρή κόλλα
- Οικολογικά ακρυλικά χρώματα όπως αυτά
- Βερνίκι νερού Tough Coat
- Ένα πινελάκι
- Ένα ξυλάκι ή οδοντογλυφίδα
Θα έχεις σίγουρα παρατηρήσει πως επιλέγω να βάφω τα αντικείμενα που μεταποιώ με τα χρώματα της σειράς Fusion Mineral Paint, που είναι 100% οικολογικά. Αληθινά οικολογικά όμως. Αυτό δε σημαίνει πως δε μπορούμε να δουλέψουμε με άλλα ακρυλικά χρώματα που ίσως να έχουμε εύκαιρα στο σπίτι. Όμως ας το σκεφτούμε λίγο…Αυτά τα μικρά βελανιδάκια θα τα πιάσει ένα μικρό παιδάκι κι ίσως τα βάλει στο στόμα του. Δε θέλουμε να βάλει κάτι τοξικό στο στόμα του, έτσι δεν είναι; Είμαι αρκετά ευαίσθητη με αυτό το θέμα, γι’αυτό έβαψα τα βελανίδια του Θάνου με αυτά τα zero-voc χρώματα.
Πώς θα τα φτιάξουμε :
- Πριν βάψουμε τα βελανίδια μας, βεβαιωνόμαστε ότι τα “καπελάκια” τους είναι καλά στερεωμένα στον καρπό. Αν δεν είναι, βάζουμε λίγη κόλλα στην κορυφή του καρπού και κολλάμε το “καπελάκι” τους.
- Ο καρπός έχει έλαια τα οποία αν δε φυλακίσουμε, το χρώμα θα ξεφλουδίζει και οι μικρές φατσούλες θα χαλάσουν από το πρώτο κιόλας παιχνίδι. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να περάσουμε μία λεπτή στρώση βερνίκι νερού, για την τοξικότητα του οποίου δεν ανησυχούμε καθόλου, αφού πάνω από αυτό θα περάσουμε τα non-toxic ακρυλικά μας.
Αυτό το βήμα είναι πολύ σημαντικό, trust me! - Αφού στεγνώσει το βερνίκι, είμαστε έτοιμοι να βάψουμε τα βελανίδια μας. Χμμμ..Τι χρώμα να τα βάψουμε; Διαλέγουμε τα αγαπημένα μας χρώματα! Εγώ επέλεξα να δημιουργήσω παστέλ χρώματα αναμιγνύοντας τo πράσινο, το πορτοκαλί και το μουσταρδί με ένα υπόλευκο . Με το πινελάκι μου, έβαψα όλα τα βελανιδάκια.
- Τα άφησα να στεγνώσουν και τα πέρασα κι ένα δεύτερο χέρι.
- Τα άφησα να στεγνώσουν καλά (περίπου 10 λεπτά) κι ύστερα πήρα το ξυλάκι μου για να κάνω τα χαρακτηριστικά τους. Εκεί αυτοσχεδιάζουμε με χαρά κι ενθουσιασμό. Ίσως ένα βελανίδι να έχει μουστάκι, ίσως ένα άλλο να έχει μεγάλες βλεφαρίδες. Ίσως ένα να κοιμάται, ίσως κάποιο να είναι θυμωμένο. Ίσως ένα να είναι πολύ χαρούμενο και ένα άλλο ακόμα πιο πολύ.
- Τώρα ήρθε η ώρα για τα ζουμερά ροδαλά μαγουλάκια τους. Ανακάτεψα το κόκκινο χρώμα με το λευκό, και με την πίσω πλευρά από το ξυλάκι μου, έκανα δύο ροζ κουκίδες στα μάγουλά τους.
- Έτοιμα! Τα αφήνουμε να στεγνώσουν καλά, τους δίνουμε αστεία ονόματα και ξεκινάμε το παιχνίδι!
Είμαι σίγουρη ότι αν ζεις κι εσύ με έναν μικρό λιλιπούτειο παιδάκι, θα θέλεις αμέσως να τρέξεις να μαζέψεις βελανίδια μαζί του για να φτιάξετε παρέα αυτές τις φθινοπωρινές φατσούλες!
Κι όταν το κάνετε, και περάσετε όμορφα τότε θα χαρώ υπερβολικά πολύ αν μοιραστείς μαζί μου τις δημιουργίες σας!
Τα λέμε σύντομα,
