Τα πράγματα δεν πηγαίνουν πάντα όπως τα υπολογίζουμε. Ας πούμε εγώ υπολόγιζα ότι θα μοιραστώ μαζί σας 17 άρθρα με ιδέες για χριστουγεννιάτικες κατασκευές. Αντί για 17, κατάφερα να ολοκληρώσω 4.
Οι μέρες περνάνε κι εγώ δε σας έδειξα πώς να τυλίγετε δώρα για τους αγαπημένους σας με όμορφο τρόπο. Δε σας έδειξα πώς να φτιάξετε κάλτσες χιονανθρώπους. Η αλήθεια είναι πως με δυσκολεύει πολύ αυτή η σκέψη. Όχι γιατί δεν κατάφερα να γράψω 17 άρθρα μέχρι σήμερα, αλλά κυρίως επειδή είχα στο μυαλό μου πολύ ωραίες ιδέες και ήθελα να κάτσω σπίτι, με τις γάτες μου, να τις φτιάξω. Να τις φτιάξω. Και μετά να τις μοιραστώ,ναι.
Αγαπάω τόσο πολύ να φτιάχνω κάτι κάθε μέρα, που αν περάσουν δύο μέρες χωρίς να φτιάξω κάτι με τα χέρια μου, νιώθω πολύ δυσαρεστημένη. Οι τελευταίες μέρες ήταν αρκετά πιεστικές για εμένα. Είχα να παραδώσω πολλά φωτογραφικά projects, πολλά να σκεφτώ ταυτόχρονα, πολλά να κάνω ταυτόχρονα, πολλές διαδρομές, πολλές συζητήσεις και πολλά e-mails. Πιέστηκα πολύ. Και το θέμα είναι ότι πιέστηκε πολύς κόσμος που γνωρίζω. Και οι ρυθμοί συνεχίζουν να είναι έτσι μέσα σε αυτόν το μήνα για πολλούς ανθρώπους.
Όλοι τρέχουν να προλάβουν, τρέχουν να πάρουν δώρα, αγχώνονται, βιάζονται, καταναλώνουν.
Πριν γίνει αυτό το άρθρο κάτι σαν “αγαπητό μου ημερολόγιο”, θα σας εξηγήσω πού το πάω.
Όλη αυτή η πιεστική κατάσταση που βίωσα τις τελευταίες ημέρες με έβαλε σε σκέψεις. Το ότι παραμέλησα λίγο το blog, το γεγονός του ότι βλέπω τους φίλους μου να πιέζονται κι αυτοί, ή ακόμα και έναν περαστικό να βιάζεται, ή το ότι πήρα ένα ανθοΐαμα από το ομοιοπαθητικό φαρμακείο που λέγεται “Ηρεμία” και είμαι σίγουρη ότι το χρειάζεται και η κυρία που περιμένει από πίσω μου στην ουρά του σούπερ μάρκετ και βιάζεται με όλη της την ψυχή.
Μήπως να κάνουμε ένα βήμα πίσω; Μήπως να αλλάξουμε ταχύτητα;
Ας μη βιαστούμε άλλο για τον Δεκέμβριο. Μόνο για τον Δεκέμβριο.
Ας μην αγχωθούμε για κανένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Ας ακούσουμε ωραία μουσική, ας κάνουμε μια βόλτα στη φύση.
Ας μην καταναλώσουμε πολύ πλαστικό. Ας μην αγοράσουμε πολλά δώρα.
Ας φτιάξουμε δώρα.
Ας καθίσουμε με δύο-τρεις φίλους μας, με τη μαμά μας, το μπαμπά μας ή την ξαδέρφη μας ή τον παππού μας κι ας φτιάξουμε κάτι. Ας κάνουμε μία μουτζούρα κι ας τη χαρίσουμε περήφανα σε κάποιον. Ας φτιάξουμε ένα κολιέ από κάτι που βρήκαμε στο σπίτι.
Ας μη χρησιμοποιήσουμε τη φράση “Δεν πιάνουν τα χέρια μου” αυτή τη φορά.
Ας δημιουργήσουμε κάτι.
Μερικές ιδέες :
- Βάψε μία παλιά σου μπλούζα χρησιμοποιώντας τις φλούδες από ένα αβοκάντο. Δες εδώ πώς.
- Φτιάξε ένα χριστουγεννιάτικο μαξιλάρι με οικολογικά χρώματα. Δες εδώ πώς.
- Αποτύπωσε φυτά σε πηλό που στεγνώνει μόνος του και φτιάξε ένα στολίδι για το δέντρο. Δες εδώ πώς.
- Φτιάξε μία mid-century ανθοστήλη. Δες εδώ πώς.
- Γέμισε ένα παιδικό καλσόν (ή και όχι) με pom-poms. Δες εδώ πώς.
- Ράψε χρωματιστή κλωστή σε ένα βαρετό πουλόβερ. Δες εδώ πώς.
- Στόλισε έναν απλό μπερέ με κρυσταλλένιες χάντρες. Δες εδώ πώς.
- Φτιάξε έναν φιόγκο για τα μαλλιά. Αν χρησιμοποιήσεις βελούδινο ύφασμα, θα είναι σούπερ γιορτινός. Δες εδώ πώς.
- Φτιάξε ένα ζευγάρι σκουλαρίκια. Δες εδώ πώς.
- Τύπωσε λουλούδια σε ύφασμα με ένα σφυρί και βάλτο σε μία κορνίζα. Τι πιο όμορφο; Δες εδώ πώς.
Τα λέμε σύντομα,
